De nettarieven zijn de tarieven die u betaalt om energie tot bij u thuis of tot bij uw onderneming of organisatie te krijgen. De precieze bedragen variëren van netbeheerder en netbeheerder, en hangen dus af van waar u woont of gevestigd bent. Om te vermijden dat u teveel verschillende energiefacturen krijgt, worden de nettarieven door uw energieleverancier gefactureerd. Maar die stort ze rechtstreeks door naar de netbeheerders.
Er bestaan drie verschillende nettarieven:
Iedereen die aangesloten is op het distributienet voor elektriciteit en/of aardgas, moet distributienettarieven betalen aan zijn netbeheerder. Die distributiekosten dekken de kosten voor:
vervoer van elektriciteit en aardgas over het distributienet tot bij u thuis of tot bij uw onderneming
aanleggen van nieuwe kabels voor elektriciteit en nieuwe leidingen voor aardgas
onderhoud van die kabels en leidingen
openbaredienstverplichtingen (o.a. toekennen van premies, aankoop van groenestroomcertificaten , plaatsen van budgetmeters, openbare verlichting,…)
Het is de VREG die de distributienettarieven jaarlijks goedkeurt.
Het transmissiekost geldt alleen voor elektriciteit. Het is de vergoeding die iedereen die op het net aangesloten is, betaalt voor het vervoer van elektriciteit over het transmissienet dat Elia beheert. In tegenstelling tot de distributienettarieven worden de transmissiekosten goedgekeurd door de CREG , de federale energieregulator.
De transmissiekosten verschillen van distributienetbeheerder tot distributienetbeheerder. Onder andere het netverlies – hoeveel elektriciteit er onderweg van de bron naar de eindverbruiker verloren gaat op het transmissienet – speelt een rol in de bedragen die de netbeheerders via de leveranciers mogen aanrekenen.
Het transportnettarief geldt alleen voor aardgas. Het is de vergoeding die iedereen die op het net aangesloten is, betaalt voor het vervoer van aardgas over het transportnet dat Fluxys beheert. In tegenstelling tot de distributienettarieven worden de transportnettarieven goedgekeurd door de CREG , de federale energieregulator.
Het samen aanzetten van verschillende gebruikelijke huishoudelijke toestellen heeft in de meeste gevallen maar een beperkte impact op het te betalen capaciteitstarief. De maandpiek komt overeen met het hoogste kwartiervermogen – ofwel het gemiddelde vermogen op kwartierbasis – dat u in een maand heeft gebruikt, niet met het hoogste ogenblikkelijke vermogen. Het vermogen dat op een toestel staat, geeft hierdoor geen volledig beeld van de impact van dat toestel op het te betalen capaciteitstarief. Ook de duur waarover dit vermogen wordt gevraagd en het verloop van de cyclus van het toestel spelen een belangrijke rol. Bijvoorbeeld:
Het heeft in ieder geval geen zin om het gebruik van ál uw toestellen te spreiden en hierdoor sterk aan comfort in te boeten. Bij de aanrekening van het capaciteitstarief wordt voor elke maandpiek namelijk een minimumwaarde van 2,5 kW in rekening genomen.
Over de impact van verschillende toestellen op het kwartiervermogen gaan we zeker nog verder informeren. Enkele eenvoudige vuistregels zullen voor de meeste gezinnen volstaan om hun netfactuur onder controle te houden. Net zoals u met een dag/-nachtteller vandaag stilstaat bij het moment waarop u de wasmachine en droogkast opzet, zal u in de toekomst mogelijk geen kookwas draaien op het moment dat u aan het koken bent.
Nee, dat klopt niet. We voeren een lineair capaciteitstarief in. Een gezin met een ‘gemiddelde maandpiek’ van 6 kW betaalt dus dubbel zoveel als een gezin met een ‘gemiddelde maandpiek’ van 3 kW. Wél voorzien we een ondergrens van 2,5 kW. Gezinnen die in bepaalde maanden geen verbruik hebben of een piek veroorzaken die lager is dan 2,5 kW, wordt toch een bedrag aangerekend dat overeenkomt met deze ondergrens. Hierdoor zal iedereen een minimale jaarlijkse bijdrage betalen in de netkosten . Dit heeft vooral een impact op netgebruikers met een heel beperkt of occasioneel verbruik (bijvoorbeeld tweedeverblijvers of kotstudenten).
Het vermogen van 3,15 kW kwam volgens onze initiële steekproefgegevens overeen met het piekvermogen van een gemiddeld gezin met de gebruikelijke huishoudelijke toestellen. Aan de hand van extra gegevens uit de digitale meters zullen we onze inschattingen in 2021 herbekijken en bijstellen waar nodig.
Onder gezinnen en kmo’s verstaan we alle netgebruikers aangesloten op het laagspanningsnet.
Door een groter deel van de distributienettarieven vanaf 2022 aan te rekenen via een capaciteitstarief moedigen we grote bedrijven nog meer aan om het net efficiënt te gebruiken. We doen dit met het oog op het veranderende energielandschap (energietransitie). Door meer lokale hernieuwbare energie, meer elektrische voertuigen en meer warmtepompen zullen de distributienetten in de toekomst meer en anders gebruikt worden én blootgesteld worden aan grotere (gelijktijdige) piekbelastingen. Als we geen maatregelen nemen, kunnen als gevolg hiervan belangrijke nieuwe netinvesteringen nodig zijn. Hierdoor zouden de distributienettarieven in de toekomst heel wat duurder kunnen worden. Dat willen we voorkomen.
Tegelijkertijd hervormen we ook de distributienettarieven voor gezinnen en kmo’s. We voeren ook voor hen een capaciteitstarief in om zo élke netgebruiker er bewust van te maken dat hoge pieken in het verbruik extra kosten voor het net met zich kunnen meebrengen.
Met deze hervorming geven we bedrijven een meer effectieve stimulans om het verbruik – elke maand opnieuw – te spreiden. Ook reflecteren we beter dat Fluvius bij de aanleg van het bestaande distributienet voor elke netgebruiker een bepaalde netcapaciteit heeft voorzien en dus een bepaalde kost heeft gemaakt, onafhankelijk van het feit of deze netgebruiker hier vandaag al dan niet gebruik van maakt. De kosten gerelateerd aan deze historische netinvesteringen maken vandaag een belangrijk deel uit van het luik netkosten in de distributienettarieven. We vinden het belangrijk dat élk bedrijf hierin een bijdrage levert. Door bedrijven op voorhand hun verwachte benodigde capaciteit of ‘toegangsvermogen’ te laten reserveren, stellen we Fluvius ten slotte beter in staat om het net in de toekomst te dimensioneren in functie van de werkelijke behoeften van de netgebruikers.
Het capaciteitstarief dat uw bedrijf betaalt, is niet afhankelijk van het moment waarop u uw piekvermogen heeft gebruikt.
Ook voor het luik van de distributienettarieven dat blijft aangerekend worden op basis van kWh, speelt het moment waarop uw bedrijf elektriciteit afneemt niet langer een rol. We schaffen het huidig onderscheid tussen het duurdere dag- en het goedkopere nachttarief af.
Het dag-/nachttarief werd vroeger ingevoerd in het licht van het vooral nucleaire productiepark en het evenwicht van het energiesysteem. Om de elektriciteitsvraag ’s nachts te vergroten zodat deze beter afgestemd zou zijn op de nucleaire elektriciteitsproductie, die niet zomaar ’s nachts verminderd kan worden, werden ’s nachts lagere distributienettarieven aangerekend. Maar deze lagere nachttarieven reflecteren geen lagere kosten voor Fluvius en zijn niet meer afgestemd op de kenmerken van de toenemende productie op basis van hernieuwbare energiebronnen. Daarom schaffen we het huidig onderscheid tussen dag- vs. nachttarief af.
De ‘netkosten’ worden volledig op basis van capaciteit aangerekend.
De helft van de netkosten wordt aangerekend o.b.v. het ‘toegangsvermogen’ ( kVA ) van het bedrijf, de andere helft o.b.v. zijn voorbije maandpiek (kW). Het toegangsvermogen wordt door het bedrijf op voorhand ingesteld. Het bedrijf ‘reserveert’ zo zijn verwachte benodigde maximale netcapaciteit voor het komende jaar. De maandpiek is het hoogste kwartiervermogen (ofwel ‘piekvermogen’) dat het bedrijf in een maand gebruikt. Wanneer de maandpiek het toegangsvermogen overschrijdt, betaalt het bedrijf op de overschrijding een ontradend tarief.
De andere kosten opgenomen in de distributienettarieven, met name de kosten voor openbaredienstverplichtingen , de toeslagen en de overige transmissiekosten, blijven aangerekend worden op basis van de afgenomen kWh.
